صفحه
مقدمه ............................................................................................ 3
خديجه مادر حضرت فاطمه(س) ........................................................... 4
حضرت فاطمه زهرا(س) ..................................................................... 7
سيره حضرت فاطمه (س)................................................................... 8
حضرت زينب عليهاالسلام.................................................................... 12
سيرهي حضرت زينب(س) ................................................................... 15
امكلثوم .......................................................................................... 17
زندگاني مادارن چهارده معصوم(ع)........................................................ 18
نتيجه گيري...................................................................................... 24
منابع و مأخذ.................................................................................... 26
«مقدمه»
زن در لغت به معني، نقيض مرد، مادينه ي انسان، همسر مرد است. اما شخصيت اين مخلوق الهي در تمامي اعصار، قرون و زمانه متفاوت، و تعابير و معاني خاصي داشته است.
اعراب مشرك و متعصب، دختران را موجودي شوم پنداشته و آن را مايه ننگ و عار ميدانستند و آنان را زنده به گور ميساختند.
پروردگار جهانيان، زن را مظهر خلاقيت و جمال و زيبايي خويش آفريد و او را به خلاقيت خود مربي و پرورش دهنده ي افراد جامعه انساني قرار داد. در اسلام، زنان همانند مردان در مسائل اجتماعي، سياسي، پايگاه و جايگاهي مناسب دارند. آنان چون مردان با پيامبر اكرم(ص) بيعت نمودند و عليرغم سلب تكليف آنان در جهاد، همگام با آزادمردان لباس رزم بر تن كرده و در جبهههاي نبرد با كفار حضور داشتند. اممسطح از زناني بود كه در جنگ بدر شركت كرده بود، و خديجه اولين زني بود كه به پيامبر ايمان آورد و تمامي ثروتش را براي ترويج اسلام ايثار كرد وسميه اولين زني بود كه در راه بقاي اسلام به شهادت رسيد. حماسه شير زناني چون حضرت زينب عليهاالسلام، امكلثوم و اموهب در واقعهي كربلا نمونهاي برجسته از حضور زنان در صحنههاي نبرد حق عليه باطل ميباشد.
در قرآن سورهاي به نام «نساء» و آياتي دربارهي حقوق و فضيلت زنان آمده و از تعدادي زنان بزرگ چون، همسران آدم، ابراهيم و مادران موسي و عيسي عليهمالسلام به نيكي ياد كرده است. كه اين خود نشانگر اهميت اسلام به اين وديعه الهي ميباشد.
زنان صدر اسلام فرهنگ پاك زيستن، عالم زيستن، مجاهد زيستن، مطيع اليالله بودن، در ولايت ذوب گشتن، همسر و مادر نمونه شدن، را در جامعه بانوان ترويج دادهاند تا تمام زنان عالم از الگوهاي رفتاري آنها در زندگاني فردي و اجتماعي خود بهره جويند.
خديجه (مادر حضرت فاطمه (ع))
نام پدر حضرت خديجه خويلد بن اسد بي عبدالغري بن قصي بن كلاب، از تيرهاي معروف و از قهرمان قريش بود. خويلد در دورهي جاهليت مهتر طائفهي خود بود.
خديجه پيش از ظهور اسلام از زنان برجستهي قريش به شمار رفته است. تا آنجا كه او را طاهره و سيدهي زنان قريش ميخواندند. او در سال 68 قبل از هجرت به دنيا آمد. پيش از آنكه به عقد رسول اكرم (ص) درآيد نخست زن ابوهاله هند بن نباش بن زراره و پس از آن زن عتيق بن عائد از نبي مخزوم گرديد. وي از ابوهاله صاحب دو پرواز عتيق صاحب دختري گرديد. اينان برادر و خواهر مادري فاطمه (ع)اند.
|